Ένα συγκλονιστικό τραγούδι από τον Ακριτικό μας κύκλο που
δείχνει διαχρονικά την αγριότητα του πολέμου. Οι εξισλαμισμοί στην Πόλη αφήνουν
άδεια την αγκαλιά της μάνας. Ο πόνος της απώλειας μεταστρέφει το πράο και
αγαπητικό του χαρακτήρα της σε δίψα αίματος. Αναλαμπή αυτοπροστασίας ή
σκοτείνιασμα του νου, η μάνα γίνεται φονικό όπλο για να σωθεί έστω και το
τελευταίο και μικρότερο των γεννημάτων της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου